Gert-Jan Koorneef, bedrijfsleider bij Rosmalen Dakbedekkingen in Dordrecht, heeft een lange en indrukwekkende carrière opgebouwd in de dakbedekkingsbranche. Wat begon als een bescheiden start in het familiebedrijf van zijn vader, is uitgegroeid tot een succesvol leidinggevende rol binnen Rosmalen Dakbedekkingen. In dit artikel deelt Gert-Jan zijn persoonlijke verhaal, de uitdagingen die hij heeft overwonnen en zijn visie voor de toekomst.
Ik ben opgegroeid in een familie die diepgeworteld is in de dakbedekkingsbranche. Mijn vader, Joop Koorneef, had verschillende bedrijven, waaronder HEKO Dakbedekkingen, Drechstreek Dakbedekkingen en NOVATOP. Als kleine jongen ging ik vaak met mijn vader mee naar het werk. Ik herinner me nog goed mijn eerste keer op een nieuwbouwproject in Alphen aan de Rijn; het was spannend om op een lange ladder naar het dak te klimmen met mijn vader achter me. Deze ervaring herhaalde zich veertig jaar later in Dordrecht, toen ik als vader met mijn zoon Dylan voor mij op de ladder stond. Ook dat was een spannend moment.
Ik begon op mijn vrije dagen van school bij hem te werken en spijbelde soms zelfs om mee te kunnen helpen. Vanaf mijn achttiende jaar werkte ik officieel bij hem. We hadden een dakdekkersbedrijf met een handelsmaatschappij en verkochten dakmaterialen aan loodgieters. Helaas ging één van de bedrijven van mijn vader failliet tijdens de oliecrisis, maar hij was een echte ondernemer en gaf niet op. Hij zette meerdere bedrijven op. Uiteindelijk kwam hij bij de Rosmalen Groep terecht, waar hij de dakbedekkingsafdeling opzette. In september 1988 begon ik daar te werken, samen met een aantal jongens die eerder bij mijn vader hadden gewerkt.
Mijn carrière begon op de LTS, waar ik mijn loodgietersdiploma behaalde. Na mijn opleiding kwam ik terecht bij Van Der Giessen de Noord, waar ik mijn diploma’s behaalde en als pijplasser en pijpfitter ging werken. Door de crisis in de scheepsbouw moesten er veel mensen uit, en er waren collega’s met kinderen die zonder baan zouden komen te zitten als ik zou blijven. Mijn besluit was eenvoudig: ik besloot bij mijn vader te gaan werken, waar mijn hart toch al lag, zodat een van mijn collega’s zijn baan kon behouden.
Via de LOI volgde ik een ondernemersopleiding bij VEBIDAK, maar dat bleek op dat moment te zwaar. Daarom besloot ik eerst een dakdekkersopleiding bij VEBIDAK te volgen. Op mijn 23e kreeg ik een zware voetbalblessure waarbij ik mijn been op drie plaatsen brak, met een revalidatie van een jaar. Dit deed me beseffen dat fysiek werk moeilijker zou worden. Op mijn dertigste ging ik terug naar school en behaalde in een paar jaar verschillende diploma’s, waaronder mijn vakbekwaamheid, dakinspecteur en ondernemersdiploma.
Toen mijn vader besloot te stoppen, vroeg ik Ferry Rosmalen of ik werk kon gaan verkopen. Zo ontstond Rosmalen Dakbedekkingen Dordrecht. Ik begon met een klein kantoor aan huis, maar al snel hadden we meer ruimte nodig. We huurden een pand en het bedrijf groeide uit zijn voegen. Een groot succes was toen we een presentatie gaven bij Havensteder. We werden in eerste instantie derde, wat helaas niet voldoende was omdat alleen de eerste twee recht hadden op het contract. Ik liet het er niet bij zitten en vroeg om een gesprek om uitleg te krijgen.
Na dit gesprek besloot Havensteder de complexen over de top drie te verdelen. Daardoor haalden we uiteindelijk een grote opdracht binnen. Dat was een trots moment voor ons als bedrijf, en zeker voor mij, omdat het harde werken werd beloond. Tot op heden zijn wij nog steeds een van de contactpartners van Havensteder en vervullen deze rol met onze enthousiaste werknemers.
Het gekste dat ik ooit heb meegemaakt, was een lekkageklacht op de Gerrit van der Lindestraat in Rotterdam voor Woonbron, veroorzaakt door de bovenbuurman. Zijn kamer lag vol met een ongelooflijke hoeveelheid lege bierblikjes. Het bier was eruit gedruppeld en veroorzaakte de lekkage. Het was een kamer van 4 bij 4, helemaal volgestapeld met bierblikjes van de grond tot aan het plafond. ‘Zozo,’ zei ik tegen de bewoner, ‘u bent wel een gezelligheidsdrinker, zo te zien.’ Hij moest enorm lachen. Hij vertelde ons dat hij al een jaar bezig was om die blikjes weg te brengen, maar dat het niet lukte omdat hij dezelfde hoeveelheid telkens weer opdronk. Het is één van de vele bijzondere dingen die ik heb meegemaakt.
Eind augustus gaan we voor Havensteder een blauw-groen dak maken. Dit project omvat waterbuffering met groene beplanting erop, een echte verduurzamingsmaatregel. Het blauwe gedeelte bestaat uit waterbufferkratten met daarboven een groen sedum dak. Dit sedum dak zal overeenkomen met de beplanting die in dat gebied groeit. Dit doen we om te voorkomen dat er bij hevige regenval te veel water op het dak blijft staan. We creëren een waterbuffering op het dak.
Een ander trots moment was toen wij als een van de eersten met witte dakbedekking gingen werken, genaamd Derbi Brite. In het begin bleef de witte dakbedekking niet goed zitten door de vele regen en te lage temperaturen. Samen met Derbigum hebben we een nieuw concept ontwikkeld met zwarte banen in de gootzone en witte bedekking over het resterende gedeelte van het dak. Sindsdien hebben we geen problemen meer gehad. Dit was een belangrijke innovatie voor ons.
Mijn ambitie is om een sterk team neer te zetten, zodat ik het stokje uiteindelijk kan overdragen. Ik ben hier begonnen als leerling dakdekker en we hebben nu 20 mensen in dienst, naast een aantal ingeleende krachten. Het voelt als mijn eigen bedrijf; hier heb ik mijn hart en ziel ingestoken. Ik zou graag zien dat er meer mensen betrokken raken bij deze onderneming zodat we verder kunnen doorgroeien. Uiteindelijk wil ik hier tot mijn pensioen doorgaan, wat al opschiet, maar ik wil er zeker van zijn dat ik een solide team achterlaat dat het werk kan voortzetten. Voor nieuwe teamleden zoek ik enthousiasme en doortastendheid. Geen 9-tot-5 mentaliteit. Mensen die elkaar accepteren, naar elkaar luisteren en positief blijven, zelfs bij tegenslagen. Echte vaklui die onze standaarden kunnen handhaven.
Van origine zijn wij een echte dakdekkersfamilie. Mijn zoon Dylan werkt nu ook bij ons en heeft al zijn diploma’s gehaald. Hij is bezig met zijn ondernemersdiploma en is onlangs leermeester geworden. Ook mijn dochter ondersteunt ons met marketing en communicatie. Ook in Wijchen zie je dezelfde familiebanden met Ferry Rosmalen en zijn zoon Joost. Naast mijn eigen familie zijn er ook collega’s die familie van elkaar zijn. Deze familiebanden versterken de samenwerking en het vertrouwen binnen ons team.
Ik ben bijzonder trots op wat we hebben bereikt. Ik heb mijn hart en ziel in dit bedrijf kunnen steken, mede dankzij de steun van mijn vrouw Sandra en mijn kinderen. In het verleden, toen ik hieraan begon, heb ik soms mijn kinderen tekortgedaan vanwege de tijd en aandacht die het opzetten van de locatie Dordrecht vergde. Zonder hun steun had ik dit niet kunnen bereiken en daarom wil ik hen in het bijzonder bedanken.
In mijn vrije tijd geniet ik van voetbal kijken en het geven van keeperstraining bij mijn club VV Dubbeldam. Mijn conditie houd ik op peil door meerdere keren per week op mijn racefiets te stappen. Verder maak ik steeds meer tijd vrij om met mijn gezin door te brengen en te ontspannen in Zeeland, waar ik ook graag een hengeltje uitgooi. Als ik één maaltijd voor de rest van mijn leven zou moeten eten, zou dat hutspot met worst en buikspek zijn. En als het om patat of friet gaat, kies ik voor patat.
Samenwerken met aanpakker Gert-Jan?
Bekijk dan snel onze vacatures.
